Αλεξέγεφ, Μιχαήλ Βασίλιεβιτς

(1857 – 1918). Ρώσος στρατηγός του τσαρικού στρατού. Άρχισε τη στρατιωτική του σταδιοδρομία στον Ρωσοτουρκικό πόλεμο του 1877 και έγινε στρατηγός το 1904. Στον Α’ Παγκόσμιο πόλεμο ήταν διοικητής του νοτιοδυτικού μετώπου και επικράτησε των Αυστριακών στη Γαλικία. Το 1915 ανέλαβε την αρχηγία του βορειοανατολικού μετώπου και κατόρθωσε να διασώσει τον τσαρικό στρατό που υποχωρούσε. Μετά έγινε αρχηγός του επιτελείου του τσάρου Νικολάου B’, όταν ο τελευταίος ανέλαβε προσωπικά τη διοίκηση του στρατού, και προχώρησε στην ανασύνταξη και οργάνωσή του για τη σχεδιαζόμενη προέλαση της άνοιξης του 1917. Ξέσπασε όμως η Επανάσταση του 1917, ο τσάρος παραιτήθηκε και ο Α. βρέθηκε επικεφαλής αντεπαναστατικού στρατού, ο οποίος βάδιζε εναντίον της Πετρούπολης. Απέτυχε όμως να καταλάβει την πόλη και οπισθοχώρησε στο Νοβοτσερκάς, όπου προσπάθησε να οργανώσει εθελοντικό στρατό εναντίον των μπολσεβίκων. Ενώθηκε με τους Κορνίλοφ και Ντενίκιν, πέθανε όμως από καρδιακή ανεπάρκεια στη διάρκεια των επιχειρήσεων.